Dus, de afgelopen weken heb ik geschreven over de impact van het diëten op mijn leven. Zoals je waarschijnlijk wel al gelezen hebt, is m’n sociaal leven en met name mijn uitgaansleven serieus veranderd. Maar, bij mijn sociaal leven hoort natuurlijk ook daten.
Doe ik regelmatig trouwens wanneer ik single ben. Mannen leer ik op de een of andere manier makkelijk kennen. Dat is wel het voordeel als je niet al te mager bent, vind ik. Ik ben blijkbaar benaderbaar. Mannen zijn eigenlijk ook vrij onzeker en durven vaak niet op een echt knappe vrouw afstappen. Dus, ideaal voor wij, niet al te magere vrouwen. Ik praat vrijwel tegen iedereen – waarschijnlijk zou ik tegen een kamerplant kunnen praten indien nodig (handige eigenschap in de politiek natuurlijk) – en dus durven mannen wel tegen me beginnen praten.
Maar, daten dus. Wat doe je als date? Op restaurant gaan, naar de film gaan, iets gaan eten,… Zo makkelijk is het dus niet he… Want alcohol drinken is sociaal.. Iemand die geen druppel drinkt krijgt al snel (volkomen onterecht trouwens) het label ‘saai’. I’m not. Ik ben op dieet. Groot verschil! Ik eet slaatjes op restaurant. Of doe moeilijk tegen de ober doordat ik vraag om m’n portie aardappelen te vervangen door meer groenten. Heel tof kom je daardoor nie echt over.
Nu, het voordeel van te diëten voor het oog van Vlaanderen is dat je date er meestal al van op de hoogte is. Misschien heeft hij zelfs al m’n blog gelezen. Perfect. Ander voordeel is dat je ook opeens reacties krijgt van mensen in je omgeving van ‘Pamela, ik vind jou helemaal niet te dik. Je bent knap zo.’ Perfect gewoon: die gasten vinden je zo ook al goed. Ook al vermager ik niet. Kan ik mee leven. Het is leuker als je een vriend hebt die op je valt, hoe je er ook uitziet nietwaar? Dus, die durf ik ook al eens een kans te geven om mee te daten.
En zo heb ik onlangs (woensdag) een date gehad. Iemand die ik 10 jaar geleden leerde kennen toen we beide economie studeerden. Ondertussen elkaar 4 jaar niet gezien. Enkel op Facebook af en toe een status zien passeren. En toen kreeg hij de uitnodiging om m’n blog te liken. M’n excuses aan al m’n facebookvrienden trouwens, ik heb jullie allemaal gespamd hiermee, I know. En toen stuurde hij me een bericht ‘waarom moet jij afvallen. Je bent knap zo’. Hallelujah. Did I mentioned he’s cute? Anyway, veel gechat en vorige woensdag afgesproken. Super leuke gesprekken, ook al zit je daar op restaurant en doe je moeilijk en kieskeurig. Die klik was er. Dus ja, we zien wel hè. Benieuwd trouwens hoe hij zal reageren als hij weet dat hij het onderwerp van m’n blog geworden is…